Vaderschap is niet optioneel, maar essentieel (vooral voor dochters).

Bladzijde uit mijn kinderboek genaamd ‘Ik ben Boos!Verdrietig..’.

Jarenlang werd het ouderschap als iets van vrouwen gezien, vooral als het gaat om emotionele ontwikkeling. Maar dat idee is achterhaald. Sterker nog: de wetenschap laat zien dat aanwezige, betrokken vaders een enorme impact hebben op het zelfvertrouwen, de weerbaarheid en het mentale welzijn van dochters. Het is tijd dat we vaderschap niet langer zien als optioneel, maar als essentieel. In dit artikel belicht ik zes bewezen effecten van een betrokken vader voor zijn dochter(s).

1. Zelfvertrouwen en zelfbeeld Meisjes die een warme, betrokken vader hebben, ontwikkelen een positiever zelfbeeld en meer zelfvertrouwen (Lamb & Lewis, 2010). Ze voelen zich waardevoller en durven zich beter uit te spreken. Een vader die laat merken: “Jij bent belangrijk,” draagt direct bij aan een sterke innerlijke basis.

2. Weerbaarheid tegen mentale klachten Onderzoek wijst uit dat dochters met een emotioneel beschikbare vader minder kans hebben op angststoornissen en depressie, vooral in de adolescentie (Amato & Keith, 1991; Sarkadi et al., 2008). De aanwezigheid van een veilige mannelijke figuur geeft houvast en bescherming in een wereld die veel van jonge vrouwen vraagt.

3. Grenzen leren en gezonde relaties ontwikkelen Een liefdevolle vaderrelatie helpt meisjes gezonde grenzen herkennen en stellen in latere relaties (Flouri, 2005). Het geeft een blauwdruk: “Zo hoort liefde eruit te zien.” Dit heeft direct effect op hun vermogen om zichzelf te beschermen en respectvolle relaties aan te gaan.

4. Academische prestaties en motivatie Meisjes met betrokken vaders laten vaker hogere schoolprestaties zien, vooral als vaders hun dochters aanmoedigen om nieuwsgierig en zelfstandig te zijn (Nord et al., 1997). Het gaat niet om helpen met huiswerk, maar om laten merken: “Ik geloof in jou.”

5. Minder risicogedrag in de puberteit Vaders die open communiceren en emotioneel betrokken zijn, verlagen de kans dat hun dochters zich inlaten met risicovol gedrag, zoals vroegtijdig seksueel contact, alcoholgebruik of opstandig gedrag (Bronte-Tinkew et al., 2006). Die veiligheid maakt grenzen duidelijker.

6. Sterkere identiteit en minder afhankelijkheid van externe bevestiging Een aanwezige vader die zijn dochter ziet, prijst en waardeert – zonder dat het om prestaties gaat – versterkt haar eigenwaarde. Ze wordt minder afhankelijk van likes, cijfers of goedkeuring van anderen. Dit is cruciaal in een wereld vol sociale media en externe druk (Pleck & Masciadrelli, 2004).

Vaderschap draait niet alleen om zorgen of regels stellen. Het gaat over aanwezig zijn. Over laten merken dat je je dochter ziet, steunt, waardeert – precies zoals ze is. Dat geeft haar vleugels, maar ook een stevige grond onder haar voeten. Dus vaders, jullie zijn niet ‘de tweede opvoeder’. Jullie zijn onmisbaar. Voor het zelfvertrouwen, de veerkracht en het levensgeluk van je dochter.

Bronnen:

Amato, P. R., & Keith, B. (1991). Parental divorce and the well-being of children: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 110(1), 26–46.

Bronte-Tinkew, J., Moore, K. A., Matthews, G., & Carrano, J. (2006). Involvement among resident fathers and links to adolescent well-being. Fathering: A Journal of Theory, Research, and Practice about Men as Fathers, 4(2), 137–158.

Flouri, E. (2005). Fathering and child outcomes. Wiley.

Lamb, M. E., & Lewis, C. (2010). The development and significance of father–child relationships in two-parent families. In M. E. Lamb (Ed.), The role of the father in child development (5th ed., pp. 94–153).

Wiley. Nord, C. W., Brimhall, D., & West, J. (1997). Fathers’ involvement in their children’s schools. U.S. Department of Education, National Center for Education Statistics.

Pleck, J. H., & Masciadrelli, B. P. (2004). Paternal involvement by U.S. residential fathers: Levels, sources, and consequences. In M. E. Lamb (Ed.), The role of the father in child development (4th ed., pp. 222–271).

Wiley. Sarkadi, A., Kristiansson, R., Oberklaid, F., & Bremberg, S. (2008). Fathers' involvement and children's developmental outcomes: A systematic review of longitudinal studies. Acta Paediatrica, 97(2), 153–158.